တစ္ခါက ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕တြင္ "ေခြးေရာင္းရန္ ရွိသည္" ဟုေသာ ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုကိုခ်ိတ္ဆဲြထား
သည္။ ကေလးငယ္ တစ္ဦးက ဆိုင္ထဲသို႔ ၀င္ျပီး ဆိုင္ပိုင္ရွင္အားေမးေလသည္။
"ေခြးတစ္ေကာင္ ဘယ္ေလာက္လဲ ခင္ဗ်ာ"
"တစ္ေကာင္ကို ေဒၚလာ ၅၀ ကေန စေရာင္းပါတယ္"
ေကာင္ေလးမွာ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ လက္ႏိုက္ျပီး..."ကြ်န္ေတာ္မွာ ၃၇ေဒၚလာပဲ ရွိတယ္...
ေခြးေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ၾကည့္လို႔ရမလား" ဟု ခြင့္ေတာင္းေလသည္။
ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ရီျပီး ေလတစ္ခ်က္ ခြ်န္လိုက္သည္ႏွင့္ ေခြးမၾကီးတစ္ေကာင္က
ေခြးကေလး ငါးေကာင္ကို ဦးေဆာင္ျပီး ထြက္လာသည္။ ေခြးငယ္ေလးမ်ားအနက္ တစ္ေကာင္မွာ
ေနာက္ေကာက္ က်န္ေနခဲ့သည္။ ကေလးငယ္မွာ ထိုေနာက္ေကာက္က်န္ေနေသာ ေခြးကို
သတိထားမိလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆိုင္ပိုင္ရွင္အား " အဲဒီေခြးက ဘာျဖစ္တာလဲ"
ဟုေမးလိုက္သည္။
ပိုင္ရွင္က "ဒီတစ္ေကာင္က ေမြးကတည္းက မသန္ဘူး။ တင္ပါးဆံု မဖြံ႔ၿဖိဳးဘူးလို႔
ဆရာ၀န္ ကေျပာတယ္။ တစ္သက္လံုး ဒီလိုပဲ ျဖစ္သြားေတာ့မွာတဲ့"
"ဒီတစ္ေကာင္ကို ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေရာင္းမလဲ" ကေလးငယ္မွာ ၀မ္းသာအားရ ေမးလိုက္သည္။
"ဒီမသန္တဲ့ တစ္ေကာင္ဆိုရင္ မေရာင္းဘူး... လိုခ်င္ရင္ အလကားေပးလိုက္မယ္"
ကေလးငယ္မွာ စိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ ပိုင္ရွင္၏မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ျပီး....
"ကြ်န္ေတာ္ အလကားမယူခ်င္ဘူး...တစ္ျခားေခြးေတြလိုပဲ သူလည္း သူ႔တန္ဖိုးနဲ႔
သူရွိမွာပါ။ ၃၇ ေဒၚလာကို ကြ်န္ေတာ္ အရင္ေပးခဲ့မယ္။ တစ္လကို 50cent ဆီ ေက်တဲ့အထိ
ကြ်န္ေတာ္လာဆပ္မယ္"
"ဒီေခြးကို ပိုက္ဆံေပးျပီး ၀ယ္စရာ မလိုဘူး လူေလး...ဒီေကာင္က တစ္ျခား
အေကာင္ေတြလို မေျပးတတ္ဘူး.. မေဆာ့တတ္ဘူး"
ကေလးငယ္မွာ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ခါးကိုညႊတ္ျပီး ဘယ္ဖက္ေျခေထာက္ကို လွန္ျပလိုက္သည္။
ေျခေထာက္မွာ တြန္႔လိမ္ေနျပီး သံေခ်ာင္းျဖင့္ ေတာင့္ခံထားသည္။ ကေလးငယ္မွာ
ပိုင္ရွင္ဖက္လွည့္ျပီး
"ကြ်န္ေတာ္လည္း သာမန္ကေလးေတြလို မေျပးႏိုင္ဘူး၊ မလႈပ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္
ဒီေခြးေလးဟာ ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ရမဲ့ လူလိုေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္တယ္"
ပိုင္ရွင္မွာ ၀မ္းနည္းသြားမိသည္။
"ဒီေခြးကေလးေတြ အားလံုး လူေလးလို ပိုင္ရွင္မ်ဳိးနဲ႔ ၾကံဳရပါေစလို႔ ဆုေတာင္း
လိုက္ပါတယ္"
လွပတဲ့ စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ပတ္၀န္းက်င္က အရာ၀တၳဳေတြကို ခံစားတတ္မယ္။
စစ္မွန္ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္နဲ႔ လူတိုင္းကို ဆက္ဆံတတ္မယ္။
တာ၀န္သိတတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ အလုပ္ေတြကို ျပီးေအာင္လုပ္မယ္။
မ၀င့္၀ါတဲ့ စိတ္နဲ႔ ကိုယ့္အမွားကို စစ္ေဆးတတ္မယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ စိတ္နဲ႔ သူတစ္ပါးကို အေပ်ာ္ေတြ မွ်ေ၀တတ္မယ္။
တက္ၾကြတဲ့ စိတ္နဲ႔ အကူအညီလိုတဲ့ လူေတြကို ကူညီတတ္မယ္။
တကယ္ေတာ့ ငါဟာဘယ္သူျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ကိုယ္စားျပဳေတြက ဘ၀မွာ သိပ္အေရးမပါ
ပါဘူး။အေရးပါတာက ဘယ္သူငါ့ကို ယံုၾကည္သလဲ...ဘယ္သူ ငါ့ကို ခ်စ္ခင္သလဲ....
တန္ဖိုးထားသလဲ... ေပါင္းသင္းသလဲ ဆိုတာ ပါပဲ။
တကယ့္သူငယ္ခ်င္း အစစ္အမွန္ဆိုတာ လူေတြအားလံုး ကိုယ့္ကို၀ိုင္းပယ္ျပီး
ထားခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ေဘးမွာ က်န္ေနခဲ့မယ့္ သူပဲျဖစ္တယ္။